Το Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου κτίστηκε στη διετία 1967-1968 στη θέση της παλαιάς οικείας του Αλέξανδρου Κοριζή (Πρωθυπουργού της Ελλάδας το 1941), η οποία δωρήθηκε από τους κληρονόμους του στο Ελληνικό Δημόσιο για τον σκοπό αυτό. Στο Μουσείο υπάρχουν δύο αίθουσες έκθεσης, μία στο ισόγειο και μία στον όροφο του κτιρίου, που φιλοξενούν εκθέματα από όλη την περιοχή της Τροιζηνίας, καθώς και τα ευρήματα των παλαιών ανασκαφών του Φιλαδελφέως στην Ερμιόνη.
Η έκθεση του ισογείου περιλαμβάνει γλυπτά, επιγραφές και αρχιτεκτονικά μέλη από την Τροιζήνα, την Καλαύρεια και τα Μέθανα. Στον προθάλαμο της αίθουσας εκτίθεται ένα μεγάλο ανάγλυφο με παράσταση σκύλου, λαξευμένο σε ογκώδη λιθόπλινθο με αναθυρώσεις που δείχνουν ότι ήταν ενσωματωμένο σε αρχαίο οικοδόμημα. Βρέθηκε στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου στην κοιλάδα της Φούσας (κοντά στο χωριό άνω φανάρι), όπου είναι από παλιά γνωστή η ύπαρξη εκτεταμένου αρχαίου οικισμού και νεκροταφείων. Στον ίδιο χώρο έχει εκτεθεί και ένα γύψινο εκμαγείο της φημισμένης ενεπίγραφης στήλης από την Τροιζήνα με το κείμενο του αθηναϊκού ψηφίσματος που πρότεινε ο Θεμιστοκλής το 480 π.Χ. για την αντιμετώπιση της περσικής εισβολής. Το πρωτότυπο της στήλης αυτής, όπως είναι γνωστό, βρίσκεται σήμερα στο Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών (ΕΜ 13330).
Στα επιγραφικά εκθέματα περιλαμβάνονται επίσης ένα αρχαϊκό επίγραμμα (γύρω στο 600 π.Χ.) χαραγμένο σε κυβόλιθο από τραχείτη, επιτάφειο σήμα του Ανδροκλή, γιου του Ευμάρη, που βρέθηκε στα Μέθανα, ένα τιμητικό ψήφιασμα της πόλης της Τροιζήνας για τον Εχίλαο Φιλωνίδου από τις Πλαταιές (369 π.Χ.), και το ενεπίγραφο βάθρο ενός χάλκινου ανδριάντα του αυτοκράτορα της Ρώμης Μάρκου Αυρηλίου, ανάθημα της πόλης των Μεθάνων (175-180 μ.Χ.).
Η γλυπτική των κλασικών χρόνων αντιπροσωπεύεται από δύο αγαλματίδια, ένα γυμνό αγόρι και μια γυναίκα με χιτώνα και ιμάτιο, που προέρχονται από τις παλαιές ανασκαφές του Legrand στην ακρόπολη της Τροιζήνας, από ένα αγαλματίδιο του Ασκληπιού, που βρέθηκε στην ανασκαφή του Wide στην Καλαύρεια, και από μερικές επιτύμβιες στήλες του 4ου αι. π.Χ., πρόσφατα ευρήματα από την περιοχή των νεκροταφείων της αρχαίας πόλης. Ανάμεσα στις τελευταίες ξεχωρίζει ένα αξιόλογο επιτύμβιο ανάγλυφο με υπερφυσικού μεγέθους παράσταση γυναίκας, που φοράει αργείο πέπλο με χαμηλό κόλπο και ιμάτιο που κάλυπτε και το κεφάλι. Το κεφάλι με το λαιμό, καθώς και οι βραχίονες, ήταν ένθετα, κατασκευασμένα από χωριστά κομμάτια μαρμάρου. Οι περισσότερες όμως από τις επιτύμβιες στήλες της Τροιζήνας ανήκουν στους αυτοκρατορικούς χρόνους, περίοδο κατά την οποία κατασκευάστηκε και μια σειρά από επιβλητικά ταφικά μνημεία γύρω από τα τείχη της πόλης. Ιδιαίτερο προσωπογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιτάφια στήλη του Καλαυρεάτη ρήτορα Ξενοκράτη, γιου του Μόσχου, ο οποίος σκοτώθηκε σε μάχη για την πατρίδα του, όπως αναφέρει το χαραγμένο επίγραμμα που χρονολογείται στον 3ο αι. π.Χ. Η στήλη βρέθηκε στην περιοχή προς τα ΒΔ του του ιερού του Ποσειδώνος, όπου τοποθετούνται τα νεκροταφεία της αρχαίας Καλαύρειας.
Μια συνοπτική εικόνα της μορφής των κιονοκράνων των τριών κύριων αρχιτεκτονικών ρυθμών και της εξέλιξής τους από τους αρχαϊκούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους προσφέρεται στον επισκέπτη με μια σειρά κιονοκράνων από την παλαιά ανασκαφή των Σουηδών στο Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια, ένα δωρικό του 6ου αι. π.Χ., ένα άλλο, επίσης δωρικό, του 5ου αι. π.Χ. και ένα γωνιαίο ιωνικό του 4ου αι. π.Χ., που συμπληρώνεται με δύο παραδείγματα κορινθιακών κιονοκράνων της ρωμαϊκής περιόδου, το ένα από τα Μέθανα και το άλλο από την Τροιζήνα. Το δεύτερο από αυτά είναι διακοσμημένο στις δύο κύριες όψεις του με ανάγλυφα προσωπεία, που μαρτυρούν την προέλευσή του από θεατρικό οικοδήμημα. Η παλαιοχριστιανική αρχιτεκτονική αντιπροσωπεύεται επίσης στην έκθεση με κιονόκρανα και επιθήματα αυτής της περιόδου από την ευρύτερη περιοχή της Τροιζήνας.
ΣυντάκτηςΕλένη Κονσολάκη - Γιαννοπούλου, αρχαιολόγος
Η έκθεση του ισογείου περιλαμβάνει γλυπτά, επιγραφές και αρχιτεκτονικά μέλη από την Τροιζήνα, την Καλαύρεια και τα Μέθανα. Στον προθάλαμο της αίθουσας εκτίθεται ένα μεγάλο ανάγλυφο με παράσταση σκύλου, λαξευμένο σε ογκώδη λιθόπλινθο με αναθυρώσεις που δείχνουν ότι ήταν ενσωματωμένο σε αρχαίο οικοδόμημα. Βρέθηκε στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου στην κοιλάδα της Φούσας (κοντά στο χωριό άνω φανάρι), όπου είναι από παλιά γνωστή η ύπαρξη εκτεταμένου αρχαίου οικισμού και νεκροταφείων. Στον ίδιο χώρο έχει εκτεθεί και ένα γύψινο εκμαγείο της φημισμένης ενεπίγραφης στήλης από την Τροιζήνα με το κείμενο του αθηναϊκού ψηφίσματος που πρότεινε ο Θεμιστοκλής το 480 π.Χ. για την αντιμετώπιση της περσικής εισβολής. Το πρωτότυπο της στήλης αυτής, όπως είναι γνωστό, βρίσκεται σήμερα στο Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών (ΕΜ 13330).
Στα επιγραφικά εκθέματα περιλαμβάνονται επίσης ένα αρχαϊκό επίγραμμα (γύρω στο 600 π.Χ.) χαραγμένο σε κυβόλιθο από τραχείτη, επιτάφειο σήμα του Ανδροκλή, γιου του Ευμάρη, που βρέθηκε στα Μέθανα, ένα τιμητικό ψήφιασμα της πόλης της Τροιζήνας για τον Εχίλαο Φιλωνίδου από τις Πλαταιές (369 π.Χ.), και το ενεπίγραφο βάθρο ενός χάλκινου ανδριάντα του αυτοκράτορα της Ρώμης Μάρκου Αυρηλίου, ανάθημα της πόλης των Μεθάνων (175-180 μ.Χ.).
Η γλυπτική των κλασικών χρόνων αντιπροσωπεύεται από δύο αγαλματίδια, ένα γυμνό αγόρι και μια γυναίκα με χιτώνα και ιμάτιο, που προέρχονται από τις παλαιές ανασκαφές του Legrand στην ακρόπολη της Τροιζήνας, από ένα αγαλματίδιο του Ασκληπιού, που βρέθηκε στην ανασκαφή του Wide στην Καλαύρεια, και από μερικές επιτύμβιες στήλες του 4ου αι. π.Χ., πρόσφατα ευρήματα από την περιοχή των νεκροταφείων της αρχαίας πόλης. Ανάμεσα στις τελευταίες ξεχωρίζει ένα αξιόλογο επιτύμβιο ανάγλυφο με υπερφυσικού μεγέθους παράσταση γυναίκας, που φοράει αργείο πέπλο με χαμηλό κόλπο και ιμάτιο που κάλυπτε και το κεφάλι. Το κεφάλι με το λαιμό, καθώς και οι βραχίονες, ήταν ένθετα, κατασκευασμένα από χωριστά κομμάτια μαρμάρου. Οι περισσότερες όμως από τις επιτύμβιες στήλες της Τροιζήνας ανήκουν στους αυτοκρατορικούς χρόνους, περίοδο κατά την οποία κατασκευάστηκε και μια σειρά από επιβλητικά ταφικά μνημεία γύρω από τα τείχη της πόλης. Ιδιαίτερο προσωπογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιτάφια στήλη του Καλαυρεάτη ρήτορα Ξενοκράτη, γιου του Μόσχου, ο οποίος σκοτώθηκε σε μάχη για την πατρίδα του, όπως αναφέρει το χαραγμένο επίγραμμα που χρονολογείται στον 3ο αι. π.Χ. Η στήλη βρέθηκε στην περιοχή προς τα ΒΔ του του ιερού του Ποσειδώνος, όπου τοποθετούνται τα νεκροταφεία της αρχαίας Καλαύρειας.
Μια συνοπτική εικόνα της μορφής των κιονοκράνων των τριών κύριων αρχιτεκτονικών ρυθμών και της εξέλιξής τους από τους αρχαϊκούς έως τους ρωμαϊκούς χρόνους προσφέρεται στον επισκέπτη με μια σειρά κιονοκράνων από την παλαιά ανασκαφή των Σουηδών στο Ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια, ένα δωρικό του 6ου αι. π.Χ., ένα άλλο, επίσης δωρικό, του 5ου αι. π.Χ. και ένα γωνιαίο ιωνικό του 4ου αι. π.Χ., που συμπληρώνεται με δύο παραδείγματα κορινθιακών κιονοκράνων της ρωμαϊκής περιόδου, το ένα από τα Μέθανα και το άλλο από την Τροιζήνα. Το δεύτερο από αυτά είναι διακοσμημένο στις δύο κύριες όψεις του με ανάγλυφα προσωπεία, που μαρτυρούν την προέλευσή του από θεατρικό οικοδήμημα. Η παλαιοχριστιανική αρχιτεκτονική αντιπροσωπεύεται επίσης στην έκθεση με κιονόκρανα και επιθήματα αυτής της περιόδου από την ευρύτερη περιοχή της Τροιζήνας.
ΣυντάκτηςΕλένη Κονσολάκη - Γιαννοπούλου, αρχαιολόγος
Εκθέματα:
Στην έκθεση εκτίθενται δείγματα από αρχιτεκτονικές τερρακόττες, που προέρχονται από την κεράμωση των κτιρίων του Ιερού του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια, από την αρχαία Τροιζήνα και από τα Μέθανα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ένας αρχαϊκός ηγεμόνας καλυπτήρας με κερατοειδείς προεξοχές (τέλη 7ου - αρχές 6ου αι. π.Χ.), που βρέθηκε σε πρόσφατη ανασκαφή στην Τροιζήνα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή, καθώς διατηρεί τον γραπτό της διάκοσμο και την υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής, είναι η γωνιακή πήλινη σίμη από την παλαιά ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Αφροδίτης Ακραίας στην Τροιζήνα, η οποία χρονολογείται γύρω στο 570 π.Χ.
Στον μικρό χώρο πριν από το κλιμακοστάσιο του ορόφου γίνεται μια σύντομη αναδρομή στο ιστορικό της ίδρυσης του Μουσείου του Πόρου. Εδώ εκτίθεται ένα μαρμάρινο πόδι από υπερφυσικού μεγέθους ανδριάντα των ρωμαϊκών χρόνων (πιθανώς αυτοκρατορικό πορτραίτο), το οποίο βρέθηκε τυχαία το 1956 από ένα μαθητή του Γυμνασίου στο ιερό του Ποσειδώνα και θεωρήθηκε αρχικά ότι ανήκε σε άγαλμα του θεού. Αυτό ήταν το πρώτο απόκτημα της Αρχαιολογικής Συλλογής του Πόρου, που ιδρύθηκε τότε από έναν αρχαιόφιλο καθηγητή Γαλλικών, τον Χρήστο Φουρνιάδη, και αποτέλεσε τον πυρήνα της σημερινής συλλογής του Μουσείου. Ο τρόπος παρουσίασης του ευρήματος αναπαριστά την πρώτη έκθεσή του από τον Φουρνιάδη , καθώς έχει χρησιμοποιηθεί η ίδια μικρή προθήκη και χειρόγραφη πινακίδα που κατασκεύασε εκείνος, με τα δικά του γλαφυρά σχόλια.
Στην αίθουσα του ορόφου έχουν εκτεθεί κυρίως κεραμικά ευρήματα (αγγεία και ειδώλια) από την ευρύτερη περιοχή της Τροιζηνίας και από την Ερμιόνη. Στα εκθέματα της προϊστορικής περιόδου συμπεριλαμβάνονται τα ευρήματα των μυκηναϊκών θολωτών τάφων που ανασκάφηκαν πρόσφατα στην Μαγούλα του Γαλατά (αγγεία, ειδώλια, κοσμήματα, χάλκινα όπλα, λίθινα βέλη κλπ.), με χαρακτηριστικό δείγμα της ισχύος και του πλούτου των τοπικών ηγεμόνων ένα χάλκινο ξίφος τύπου Α, με επάργυρα καρφιά στη θέση στερέωσης της λαβής. Μια καλή εικόνα της μυκηναϊκής κεραμικής της περιοχής, που ήταν ως πρόσφατα άγνωστη, προσφέρουν τα αγγεία από τους θαλαμοειδείς τάφους που ερευνήθηκαν κατά την τελευταία δεκαπενταετία στην Απάθεια του Γαλατά. Εδώ εκτίθεται και ένα μέρος από τα ευρήματα (αγγεία, ειδώλια και κοσμήματα) της ανασκαφής του μυκηναϊκού ιερού στον Άγιο Κωνσταντίνο των Μεθάνων. Εντυπωσιακός είναι ο μεγάλος αριθμός των ζωόμορφων ειδωλίων, που ανήκουν όλα στον δημοφιλή τύπο του βοοειδούς, με τις γνωστές παραλλαγές ως προς τη διακόσμηση του σώματος (κυματοειδείς ή ευθύγραμμες ταινίες, κάθετες γραμμές με ραχιαία ταινία κλπ.). Ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς δεν σώζονται πολλά παραδείγματα αυτού του κοροπλαστικού τύπου σε τόσο πλήρη μορφή, είναι το ειδώλιο του μυκηναίου κρανοφόρου ιππέα. Τα υπόλοιπα ευρήματα του ιερού, ειδικά οι σπανιότεροι τύποι μυκηναϊκών ειδωλίων (ταυροκαθάπτης, ιππείς και άρματα με αναβάτες) που απέδωσε η ανασκαφή του Αγίου Κωνσταντίνου, εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Πειραιά.
Οι τελευταίες φάσεις της μυκηναϊκής περιόδου (Πρώιμη και Μέση ΥΕ ΙΙΙ Γ) εμφανίζονται στην έκθεση με τα ευρήματα από τη βραχονησίδα Μόδι (ανατολικά του Πόρου), μερικά από τα οποία προέρχονται από παλαιότερη επιφανειακή περισυλλογή του Α. Κύρου και άλλα από τις ανασκαφές που πραγματοποίησε εκεί η Β' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κατά την τελευταία τριετία. Τη σημασία αυτής της θέσης για τους θαλάσσιους δρόμους του Αργοσαρωνικού και το ρόλο που μπορεί να έχει παίξει στο διαμετακομιστικό εμπόριο της Μετανακτορικής περιόδου δείχνει ένα θραύσμα εικονιστικού κρατήρα με παράσταση πολεμιστών της Μέσης ΥΕ ΙΙΙ Γ ( 12ος αι. π.Χ.), που φαίνεται ότι μεταφέρθηκε εκεί προς εξαγωγή από κάποιο αγγειοπλαστικό εργαστήριο της Αργολίδας.
Στην πρωτογεωμετρική περίοδο ανήκουν δύο μεγάλοι αμφορείς που βρέθηκαν στις παλαιές ανασκαφές του Στάη στην Τροιζήνα. Από το Κάτω Φανάρι (Δρυόπη) της Τροιζηνίας προέρχονται ένας άλλος αμφορέας των υστερογεωμετρικών χρόνων και ένας αξιόλογος ωοειδής κρατήρας με παράσταση σφίγγας και ταύρου, που χρονολογείται στο α' μισό του 7ου αι. π.Χ.
Στην Αρχαϊκή Εποχή ( τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.) ανήκουν επίσης τα κεραμεικά ευρήματα από το ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια (αρύβαλλοι και ειδώλια) και από την ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Δήμητρας Θεσμοφόρου στη Τροιζήνα (μικρογραφικά λυχνάρια και σκυφίδια).
Η έκθεση του ορόφου περιλαμβάνει ακόμη μία ενδιαφέρουσα σειρά κοροπλαστικών έργων και αρκετά αγγεία των κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, που προέρχονται από τα νεκροταφεία της Αρχαίας Τροιζήνας, των Μεθάνων και της Ερμιόνης. Σε τάφους παιδιών βρέθηκαν θήλαστρα, πήλινες κούκλες με κινητά μέλη (νευρόσπαστα) και ένα παιχνίδι με αστραγάλους (κότσια). Την εικόνα της καθημερινής ζωής των αρχαίων δίνουν τα απλά πήλινα σκεύη φαγητού και πόσης που χρησιμοποιούσαν στο τραπέζι τους, οι πήλινες αγνύθες (υφαντικά βάρη) από τους αργαλειούς τους, οι χάλκινοι καθρέφτες και οι μετάλλινες στλεγγίδες (ξύστρες για τον καθαρισμό του σώματος).
Στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας χρονολογείται ένα πήλινο ηλιακό ρολόι επίπεδου τύπου, του οποίου σώθηκε μόνο ένα μικρό τμήμα. Βρέθηκε στην περιοχή της Τροιζήνας μέσα στην επίχωση ενός χριστιανικού καμαροσκέπαστου τάφου. Από τάφους των χριστιανικών χρόνων που ανασκάφηκαν κατά την τελευταία εικοσαετία στην Τροιζήνα και στα Μέθανα προέρχονται επίσης μερικά πήλινα αγγεία, λυχνάρια και κοσμήματα, που αντιπροσωπεύουν στην έκθεση την παλαιοχριστιανική και τη βυζαντινή περίοδο.
Ημέρες Ελευθέρας Εισόδου
6 Μαρτίου - Μνήμη Μελίνας Μερκούρη
5 Ιουνίου - Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
18 Απριλίου - Διεθνής Ημέρα Μνημείων
18 Μαΐου - Διεθνής Ημέρα Μουσείων
Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)
Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από 1ης Νοεμβρίου έως 31ης Μαρτίου
28 Οκτωβρίου
25 Μαρτίου
Πρόσωπα που δικαιούνται μειωμένη είσοδο
Έλληνες πολίτες και οι πολίτες των λοιπών Κρατών - Μελών της Ε.Ε. άνω των 65 ετών, με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου.
Οι συνοδοί γονείς στις εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων της Α΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
Φοιτητές Ανωτέρων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και Ισοτίμων Σχολών των εκτός της Ε.Ε. χωρών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.
Πρόσωπα που δικαιούνται ελεύθερη είσοδο
Δημοσιογράφοι με την επίδειξη της δημοσιογραφικής τους ταυτότητας
Κάτοχοι Δελτίου ελευθέρας εισόδου
Κάτοχοι ειδικής κάρτας μέλους του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) ή του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS) με την επίδειξη αυτής.
Κάτοχοι της κάρτας πολιτισμού
Μέλη Εταιριών και Συλλόγων Φίλων Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων σε όλη την Ελλάδα με την επίδειξη της θεωρημένης κάρτας μέλους
Νέοι ηλικίας έως 18 ετών με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου για την επιβεβαίωση της ηλικίας
Ξεναγοί με την επίδειξη επαγγελματικής ταυτότητας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Οι άνεργοι, με επίδειξη της κάρτας ανεργίας
Οι επίσημοι φιλοξενούμενοι του Ελληνικού Δημοσίου, μετά από έγκριση του Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Οι συνοδοί εκπαιδευτικοί στις επισκέψεις σχολείων και ιδρυμάτων της Α΄ βάθμιας και Β΄ βάθμιας και Γ΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
Οι συνοδοί τυφλών και ατόμων με κινητικά προβλήματα
Οι υπάλληλοι του Υφυπουργείου Πολιτισμού, του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (Τ.Α.Π.Α.) και του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (Τ.Δ.Π.Ε.Α.Ε.), με την επίδειξη της υπηρεσιακής τους ταυτότητας.
Φοιτητές και σπουδαστές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή Ισοτίμων Σχολών των Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των Σχολών Ξεναγών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.
ΠΗΓΗhttp://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3494
Στην έκθεση εκτίθενται δείγματα από αρχιτεκτονικές τερρακόττες, που προέρχονται από την κεράμωση των κτιρίων του Ιερού του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια, από την αρχαία Τροιζήνα και από τα Μέθανα. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ένας αρχαϊκός ηγεμόνας καλυπτήρας με κερατοειδείς προεξοχές (τέλη 7ου - αρχές 6ου αι. π.Χ.), που βρέθηκε σε πρόσφατη ανασκαφή στην Τροιζήνα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή, καθώς διατηρεί τον γραπτό της διάκοσμο και την υδρορρόη σε σχήμα λεοντοκεφαλής, είναι η γωνιακή πήλινη σίμη από την παλαιά ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Αφροδίτης Ακραίας στην Τροιζήνα, η οποία χρονολογείται γύρω στο 570 π.Χ.
Στον μικρό χώρο πριν από το κλιμακοστάσιο του ορόφου γίνεται μια σύντομη αναδρομή στο ιστορικό της ίδρυσης του Μουσείου του Πόρου. Εδώ εκτίθεται ένα μαρμάρινο πόδι από υπερφυσικού μεγέθους ανδριάντα των ρωμαϊκών χρόνων (πιθανώς αυτοκρατορικό πορτραίτο), το οποίο βρέθηκε τυχαία το 1956 από ένα μαθητή του Γυμνασίου στο ιερό του Ποσειδώνα και θεωρήθηκε αρχικά ότι ανήκε σε άγαλμα του θεού. Αυτό ήταν το πρώτο απόκτημα της Αρχαιολογικής Συλλογής του Πόρου, που ιδρύθηκε τότε από έναν αρχαιόφιλο καθηγητή Γαλλικών, τον Χρήστο Φουρνιάδη, και αποτέλεσε τον πυρήνα της σημερινής συλλογής του Μουσείου. Ο τρόπος παρουσίασης του ευρήματος αναπαριστά την πρώτη έκθεσή του από τον Φουρνιάδη , καθώς έχει χρησιμοποιηθεί η ίδια μικρή προθήκη και χειρόγραφη πινακίδα που κατασκεύασε εκείνος, με τα δικά του γλαφυρά σχόλια.
Στην αίθουσα του ορόφου έχουν εκτεθεί κυρίως κεραμικά ευρήματα (αγγεία και ειδώλια) από την ευρύτερη περιοχή της Τροιζηνίας και από την Ερμιόνη. Στα εκθέματα της προϊστορικής περιόδου συμπεριλαμβάνονται τα ευρήματα των μυκηναϊκών θολωτών τάφων που ανασκάφηκαν πρόσφατα στην Μαγούλα του Γαλατά (αγγεία, ειδώλια, κοσμήματα, χάλκινα όπλα, λίθινα βέλη κλπ.), με χαρακτηριστικό δείγμα της ισχύος και του πλούτου των τοπικών ηγεμόνων ένα χάλκινο ξίφος τύπου Α, με επάργυρα καρφιά στη θέση στερέωσης της λαβής. Μια καλή εικόνα της μυκηναϊκής κεραμικής της περιοχής, που ήταν ως πρόσφατα άγνωστη, προσφέρουν τα αγγεία από τους θαλαμοειδείς τάφους που ερευνήθηκαν κατά την τελευταία δεκαπενταετία στην Απάθεια του Γαλατά. Εδώ εκτίθεται και ένα μέρος από τα ευρήματα (αγγεία, ειδώλια και κοσμήματα) της ανασκαφής του μυκηναϊκού ιερού στον Άγιο Κωνσταντίνο των Μεθάνων. Εντυπωσιακός είναι ο μεγάλος αριθμός των ζωόμορφων ειδωλίων, που ανήκουν όλα στον δημοφιλή τύπο του βοοειδούς, με τις γνωστές παραλλαγές ως προς τη διακόσμηση του σώματος (κυματοειδείς ή ευθύγραμμες ταινίες, κάθετες γραμμές με ραχιαία ταινία κλπ.). Ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς δεν σώζονται πολλά παραδείγματα αυτού του κοροπλαστικού τύπου σε τόσο πλήρη μορφή, είναι το ειδώλιο του μυκηναίου κρανοφόρου ιππέα. Τα υπόλοιπα ευρήματα του ιερού, ειδικά οι σπανιότεροι τύποι μυκηναϊκών ειδωλίων (ταυροκαθάπτης, ιππείς και άρματα με αναβάτες) που απέδωσε η ανασκαφή του Αγίου Κωνσταντίνου, εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο του Πειραιά.
Οι τελευταίες φάσεις της μυκηναϊκής περιόδου (Πρώιμη και Μέση ΥΕ ΙΙΙ Γ) εμφανίζονται στην έκθεση με τα ευρήματα από τη βραχονησίδα Μόδι (ανατολικά του Πόρου), μερικά από τα οποία προέρχονται από παλαιότερη επιφανειακή περισυλλογή του Α. Κύρου και άλλα από τις ανασκαφές που πραγματοποίησε εκεί η Β' Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων κατά την τελευταία τριετία. Τη σημασία αυτής της θέσης για τους θαλάσσιους δρόμους του Αργοσαρωνικού και το ρόλο που μπορεί να έχει παίξει στο διαμετακομιστικό εμπόριο της Μετανακτορικής περιόδου δείχνει ένα θραύσμα εικονιστικού κρατήρα με παράσταση πολεμιστών της Μέσης ΥΕ ΙΙΙ Γ ( 12ος αι. π.Χ.), που φαίνεται ότι μεταφέρθηκε εκεί προς εξαγωγή από κάποιο αγγειοπλαστικό εργαστήριο της Αργολίδας.
Στην πρωτογεωμετρική περίοδο ανήκουν δύο μεγάλοι αμφορείς που βρέθηκαν στις παλαιές ανασκαφές του Στάη στην Τροιζήνα. Από το Κάτω Φανάρι (Δρυόπη) της Τροιζηνίας προέρχονται ένας άλλος αμφορέας των υστερογεωμετρικών χρόνων και ένας αξιόλογος ωοειδής κρατήρας με παράσταση σφίγγας και ταύρου, που χρονολογείται στο α' μισό του 7ου αι. π.Χ.
Στην Αρχαϊκή Εποχή ( τον 7ο και 6ο αι. π.Χ.) ανήκουν επίσης τα κεραμεικά ευρήματα από το ιερό του Ποσειδώνα στην Καλαύρεια (αρύβαλλοι και ειδώλια) και από την ανασκαφή του Legrand στο Ιερό της Δήμητρας Θεσμοφόρου στη Τροιζήνα (μικρογραφικά λυχνάρια και σκυφίδια).
Η έκθεση του ορόφου περιλαμβάνει ακόμη μία ενδιαφέρουσα σειρά κοροπλαστικών έργων και αρκετά αγγεία των κλασικών, ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων, που προέρχονται από τα νεκροταφεία της Αρχαίας Τροιζήνας, των Μεθάνων και της Ερμιόνης. Σε τάφους παιδιών βρέθηκαν θήλαστρα, πήλινες κούκλες με κινητά μέλη (νευρόσπαστα) και ένα παιχνίδι με αστραγάλους (κότσια). Την εικόνα της καθημερινής ζωής των αρχαίων δίνουν τα απλά πήλινα σκεύη φαγητού και πόσης που χρησιμοποιούσαν στο τραπέζι τους, οι πήλινες αγνύθες (υφαντικά βάρη) από τους αργαλειούς τους, οι χάλκινοι καθρέφτες και οι μετάλλινες στλεγγίδες (ξύστρες για τον καθαρισμό του σώματος).
Στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας χρονολογείται ένα πήλινο ηλιακό ρολόι επίπεδου τύπου, του οποίου σώθηκε μόνο ένα μικρό τμήμα. Βρέθηκε στην περιοχή της Τροιζήνας μέσα στην επίχωση ενός χριστιανικού καμαροσκέπαστου τάφου. Από τάφους των χριστιανικών χρόνων που ανασκάφηκαν κατά την τελευταία εικοσαετία στην Τροιζήνα και στα Μέθανα προέρχονται επίσης μερικά πήλινα αγγεία, λυχνάρια και κοσμήματα, που αντιπροσωπεύουν στην έκθεση την παλαιοχριστιανική και τη βυζαντινή περίοδο.
Ημέρες Ελευθέρας Εισόδου
6 Μαρτίου - Μνήμη Μελίνας Μερκούρη
5 Ιουνίου - Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
18 Απριλίου - Διεθνής Ημέρα Μνημείων
18 Μαΐου - Διεθνής Ημέρα Μουσείων
Tο τελευταίο Σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου κάθε έτους (Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς)
Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από 1ης Νοεμβρίου έως 31ης Μαρτίου
28 Οκτωβρίου
25 Μαρτίου
Πρόσωπα που δικαιούνται μειωμένη είσοδο
Έλληνες πολίτες και οι πολίτες των λοιπών Κρατών - Μελών της Ε.Ε. άνω των 65 ετών, με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου.
Οι συνοδοί γονείς στις εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων της Α΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
Φοιτητές Ανωτέρων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και Ισοτίμων Σχολών των εκτός της Ε.Ε. χωρών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.
Πρόσωπα που δικαιούνται ελεύθερη είσοδο
Δημοσιογράφοι με την επίδειξη της δημοσιογραφικής τους ταυτότητας
Κάτοχοι Δελτίου ελευθέρας εισόδου
Κάτοχοι ειδικής κάρτας μέλους του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) ή του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS) με την επίδειξη αυτής.
Κάτοχοι της κάρτας πολιτισμού
Μέλη Εταιριών και Συλλόγων Φίλων Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων σε όλη την Ελλάδα με την επίδειξη της θεωρημένης κάρτας μέλους
Νέοι ηλικίας έως 18 ετών με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου για την επιβεβαίωση της ηλικίας
Ξεναγοί με την επίδειξη επαγγελματικής ταυτότητας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Οι άνεργοι, με επίδειξη της κάρτας ανεργίας
Οι επίσημοι φιλοξενούμενοι του Ελληνικού Δημοσίου, μετά από έγκριση του Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Οι συνοδοί εκπαιδευτικοί στις επισκέψεις σχολείων και ιδρυμάτων της Α΄ βάθμιας και Β΄ βάθμιας και Γ΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
Οι συνοδοί τυφλών και ατόμων με κινητικά προβλήματα
Οι υπάλληλοι του Υφυπουργείου Πολιτισμού, του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (Τ.Α.Π.Α.) και του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (Τ.Δ.Π.Ε.Α.Ε.), με την επίδειξη της υπηρεσιακής τους ταυτότητας.
Φοιτητές και σπουδαστές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή Ισοτίμων Σχολών των Κρατών - Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των Σχολών Ξεναγών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.
ΠΗΓΗhttp://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3494